Veranderingen alom.........

De afgelopen dagen is het hier een beetje druk geweest.
De loge Chinta heeft ons weer verlaten en de labjes Hoit en Yves gingen gister als man van huis en kwamen als lampenkap weer terug.......

Blijft voor mij altijd een moeilijk moment, honden onder narcose zien gaan....
Misschien is het kinderachtig maar het voelt nu eenmaal zo!

Verder hebben we een donatie gehad!

Een deel van het geld hebben we goed kunnen besteden aan een scoot-mobiel!
Verder zijn er nu ook krukken en een rollator aan het rijtje trainingsmiddelen toegevoegd!
Nu zijn we alleen nog opzoek naar een elcetrische rolstoel, dus weet u waar we ze ons kunnen helpen laat het ons dan weten!

Maar voorlopig kunnen de hondjes weer een stapje verder worden gebracht met de training!

Even een grappig verhaal over de scoot-toet, want zoals het hier vaker gaat, helemaal normaal gaat het zelden........

Scoot gehaald , helemaal gaaf, vol van het geluk dat het lukte en trots dat er mensen zoveel vertouwen hebben in ons dat ze doneren haal je dan de lang verwachtte scoot van de aanhanger....... blijkt hij bij iedere beweging een geluid te maken, nog rotter als je wekker in de ochtend.......

Geer en ik gekeken maar konden niets vinden om het op te lossen.
Maar goed scoot moest nog schoon en opgeladen worden dus even geen stress over een toetertje.
Was Gister Herman hier, heeft echt gewoon kijk op techniek en zo, bouwt hele theatervoorstellingen, dus ik heel lief gevraagt of hij wilde kijken.......

Dus Herman met steeksleutel en schroevendraaien aan de slag gegaan.....toeeeeeeeetttttt vooruit, toeeeeeettt achteruit en heel wat heen en weer. Stoeltje eraf, kappen eraf, niet te vinden..... Herman mijn zijn kop erin, en natuurlijk alle hondjes ook om de beurt kijken grinn.

Goed lange verhaal kort maken.............. hij stond op de handrem!!!!!!

Zo leerde we weer eens wat! haha.
Ik ga snel een foto van de scoot-toet plaatsen zodat hij er ook echt bij hoort.

Tot zo ver weer even de up-date......
Groetjes Nancy, Lou, Hoit en Yve.

Lou ziet ze vliegen!

Afgelopen weekeind waren Pa en Ma 40 jaar getrouwd!

Met bijbehorende feestelijkheden!

Een overnachting in Avifouna in Alphen aan de Rijn

met broer, schoonzus en de kinders Melanie en Eliza.

Een hele hapening om met elkaar een weekeind vrij te maken.

Wil paste op de hondjes thuis en de rest van de dieren, (daarvoor nogmaals onwijs bedankt) Stievie ging naar vrienden die gekke Aussies gewent zijn. EN op de valreep hebben we op de heen weg Gita te logeren gebracht bij mensen die een hond zochten voor in hun gezin.

Gita zou als volledige hulphond het niet hebben gered binnen de stichting, maar is een heel brave hond!

Ze is echt super lief!

Nu is het zo gelopen dat we de Familie Smith hebben leren kennen die een hond zochten voor in hun gezin met hun dochter en hun zoontje. Het zoontje heet het syndroom van down en er moest dus een heel betrouwbare hond komen die ook niet lomp is.

Dat is dus Gita bij uitstek!

Omdat het allemaal wonderlijk liep en de fam. Smith om de hoek woont bij Avifouna is Gita daar dus gaan logeren. Dus op de heenweg nog een stop in geland om haar uit te laten stappen en de logeerpartij te begeleiden. De zoon was dat weekeind niet thuis, dus konden Pap en Mams eerst zelf kennismaken en kijken en voelen hoe het zou zijn met haar in huis.

Dat was dus een schot in de roos!

Gita is helemaal op haar plek ! Lag al heel snel lekker in de tuin te slapen en was gewoon happy!

En de Fam. SMith is ook helemaal happy met haar!

Het voorstellen aan de kinderen was helemaal geen probleem en ze is nu al niet meer weg te denken uit het gezin!

Ze komt nog terug om hier in de vakantie te zijn zodat wij ook nog even met haar mogen knuffen!

Een goede match !

Op een vreemde manier bij elkaar gekomen, maar wel heel gaaf!

Maar na het bezoek aan fam. Smith door naar Avifouna!

Best spannend ook!

Lou was nog nooit mee geweest naar een Hotel dus wat dat ging doen was een verrassing!

We begonnen met een etentje in het restaurant. Het gewone retaurant zat vol geboekt dus moesten we naar een Buffet restaurant. Dus nog moeilijker voor Lou!

Het was druk en heet in het restaurant en we zaten op de bovenverdieping, dus was een hele goede oefening.

Maar het mannetje deed het heel goed!

Lag gewoon netjes naast de tafel heeft nog een hele tijd geslapen.

Daarna nog een rondje door het park gelopen en wat gedronken in het restaurant.

De volgende dag lekker in het park geweest en alles bekeken. Het enige dat hem verbaasde was het feit dat de Ara's en de gieren los vlogen bij een show. Daar moest hij wel een beetje naar kijken maar bleef verder netjes naast pa liggen!

Het grappige was ook dat ik nu de kans kreeg om ook eens te zien hoe Lou wandeld met andere mensen.

Met de kinderen loopt hij keurig mee!( natuurlijk onder begeleiging!) Aandacht bij de meiden en verder niets! Bij Leen liep hij iets voor maar trok echt niet! Het was echt heel mooi om te zien dat Lou zijn naam zo'n eer aan doet!

Hij was echt een plaatje! Ik heb me geen moment druk gemaakt over hem.

Ik kan niet anders zeggen dan dat het een super mannetje is en dat er heel veel mensen dat kunnen beamen na dit weekeind!

Nog even een complimentje voor Avifouna en van der Valk!

We hadden gevraagt om een kamer waar een hond was toegestaan. Verder was Lou overal welkom en dat merkte je ook!

De toegankelijkheid voor rolstoelen is echt heel goed en hun houding naar een (hulp)hond ook!

Echt een aanrader!

nog een paar plaatjes uit de Lorri-landing. Dat is de enige plek waar Lou niet mee mocht naar binnen.....maar dat snappen we dan ook wel!

Al met al een druk weekeind, maar wel heel geslaagt!

Groetjes Nancy en Lou.